De Saanengeit, vernoemd naar de rivier Saane, is een geitenras dat afkomstig is uit het Zwitserse Saanental en het Obersimmental.
Dit geitenras werd in de 19e eeuw gefokt volgens een vast omlijnd plan waarbij werd gestreefd naar een melkgeit met korte, witte beharing. Toen dit geslaagd was, breidde de Saanengeit zich verder uit over het centrale deel van Zwitserland. Omdat ze werden gezien als een goede productieve melkgeit werden ze later ook naar andere landen geëxporteerd.
Saanengeiten hebben een slanke bouw en een gemiddelde schofthoogte van zo’n 90 cm. De bok is een stukje groter, deze heeft een schofthoogte van zo’n 115 cm.
Bokken wegen ongeveer 100 kilo, geiten zo’n 70 kg. Beide hebben horens, al worden die bij de geiten vaak verwijderd omdat ze elkaar kunnen verwonden.
Niet alleen de bok heeft een sik, sommige geiten ook.
De geiten hebben soms ’belletjes’ of ’klokjes’ vlakbij de keel.
De Saanengeit wordt gezien als de beste melkgeit ter wereld, ze geven tussen de 3 en 5 liter melk per dag.
Geitenmelk is smakelijk, gezond en licht verteerbaar. Het bevat kortere vetzuurketens en daardoor zijn geitenmelkprodukten makkelijker verteerbaar dan koemelkprodukten. Het vetgehalte ligt gemiddeld op ongeveer 4,1%, het eiwitgehalte op 3,4%.
De melk is een belangrijke bron van hoogwaardig eiwit (het bevat alle essentiële aminozuren), calcium, vitamine A en B2.
Het grootste deel van de geitenmelk wordt verwerkt tot geitenkaas.
Deze geitenkaas is vrijwel altijd gemaakt van volle, niet afgeroomde geitenmelk.
De kleur van de kaas is erg wit (bleek), anders dan de gele kleur die koemelkkaas heeft.
Er worden diverse soorten kaas gemaakt, harde, half harde en zachte kaas al dan niet met toegevoegde kruiden.
Ik maak professionele foto’s voor boerenbedrijven, loonbedrijven en andere bedrijven in de agrarische sector.
Agrarischfotograaf.nl
